Zasadnicze elementy w kształceniu uczniów ze
Spektrum Płodowych Zaburzeń Alkoholowych FASD:
Droga
do sukcesu
www.fasdontario.ca
Zasadnicze elementy w kształceniu uczniów ze
Spektrum Płodowych Zaburzeń Alkoholowych FASD:
Droga
do sukcesu
www.fasdontario.ca

Spektrum Poalkoholowych Wrodzonych Zaburzeń Rozwojowych (FASD) to termin ogólny, obejmujący przedział skutków mogących wystąpić u osoby, która w życiu płodowym narażona była na działanie alkoholu, gdzie najcięższym i najbardziej powszechnym ze skutków jest permanentne i nieodwracalne uszkodzenie mózgu.
Zrozumienie, że zachowania powszechnie identyfikowane u uczniów z FASD powodowane są trwałym uszkodzeniem mózgu wynikającym z konsumpcji alkoholu w czasie ciąży, pozwala wprowadzić porządek w chaos i zmniejszyć frustrację u nauczycieli. Stanowi ono również podstawę do stworzenia platformy skutecznego wsparcia i opracowania strategii postępowania w odniesieniu do uczniów z FASD, bądź tych z podejrzeniem zaburzeń. Jednym ze sposobów skutecznego wspierania uczniów z FASD jest podejście neurobehawioralne opracowane przez Diane Malbin. Wyjaśnienie tej strategii znajduje się na odwrocie.
Spektrum Poalkoholowych Wrodzonych Zaburzeń Rozwojowych (FASD) to trwałe, zwykle niezauważalne, wynikające z pracy mózgu schorzenie z objawami behawioralnymi. Podobnie jak w przypadku innych schorzeń, wymagana jest diagnoza i zapewnienie odpowiednich warunków, aby osoba z FASD mogła osiągnąć swój maksymalny potencjał rozwojowy. Objawy FASD są bardzo różne i mogą wpływać na: funkcjonowanie adaptacyjne, komunikację, uwagę, wnioskowanie, pamięć, przetwarzanie sensoryczne, umiejętności poznawcze, impulsywność i funkcje wykonawcze. Nie ma dwóch takich samych przypadków uczniów z FASD. Zmienność symptomów wynika z uszkodzonych obszarów mózgu. Na szczęście wiele strategii i systemów wsparcia edukacyjnego stworzonych dla uczniów z FASD znajduje zastosowanie również w przypadku innych zaburzeń neurorozwojowych, dając nadzieję na pokonanie wielu współczesnych wyzwań edukacyjnych.
Od czego zacząć? Wskazówki dla nauczycieli
Wszyscy uczniowie z FASD mają mocne strony. Rozwijaj mocne strony, unikaj skupiania się na deficytach.
Szkolny personel i wolontariusze prowadzący lekcje oraz zajęcia odbywające się po szkole, powinni uczestniczyć w ciągłym i konsekwentnym szkoleniu z zakresu FASD, aby wypracować zrozumienie dla dotkniętych schorzeniem dzieci i móc stwarzać skuteczne metody interwencji.
Skoryguj oczekiwania w stosunku do uczniów z FASD, aby odzwierciedlały możliwości danego ucznia. Każdy przypadek wymagać będzie różnych sposobów wsparcia, część może wymagać modyfikacji. Indywidualny Plan Edukacyjny (IPE) powinien odzwierciedlać indywidualne możliwości ucznia.
Ocena funkcjonowania adaptacyjnego, najlepiej wykonana według skali Vineland, celniej odzwierciedla prawdziwe umiejętności ucznia. Iloraz IQ nie jest miarodajnym wskaźnikiem inteligencji użytkowej ucznia, ani jego mocnych stron i zdolności.
Pamiętaj, że mózgi FADS funkcjonują w sposób inny, niż uznajemy za „normalny”. Problemy uczniów z nauczaniem nie wynikają z braku kompetencji osoby uczącej.
Niedojrzałość oznacza, że rozwój emocjonalny i społeczny często różni się od wieku metrykalnego nawet o połowę (np. dwunastolatek rozwojowo bywa sześciolatkiem). Ocena funkcjonowania adaptacyjnego, np. wg skali Vineland, pomaga rozpoznać faktyczny poziom rozwojowy umiejętności i stanowi ważny aspekt zrozumienia zachowań wynikających z pracy mózgu.
Wszyscy uczniowie z FASD mają lepsze i gorsze dni – dobry dzień nie oznacza, że opanowali jakaś umiejętność.
Zawsze zapewniaj opcję zajęć opartych na mocnych stronach ucznia. Brak takich zajęć jest niekorzystny.
Zrozumienie wszystkich aspektów funkcjonowania dziecka pozwala na wyjaśnienie pewnych zachowań. Neuropsychologowie, terapeuci zajęciowi i logopedzi to ważni członkowie zespołu neurobehawioralnego.
Niektórzy uczniowie z FASD mogą dobrze sobie radzić w klasie integracyjnej przy stałym wsparciu.
Oceniaj otoczenie pod kątem ilości danych sensorycznych. Dzieci często i szybko reagują nadpobudliwością, a uspokojenie ich wymaga czasu. Mniejsza ilość „danych do przyswojenia” korzystnie wpływa na stan uczniów z FASD. Zorganizuj przestrzeń do wyciszenia niekojarzącą się z karą.
Uczeń z FASD potrzebuje mieć jednego lub dwóch dorosłych „ratunkowych” na terenie szkoły, którzy dobrze rozumieją FASD i do których może się zwrócić w chwili zbytniego przytłoczenia, wyczerpania, lub gdy potrzebuje wyciszenia. Zapewnij obecność przynajmniej jednego dorosłego, który zawsze jest dostępny.
Uczeń z FASD, który czuje się autentycznie lubiany, bezpieczny i mile widziany w szkole, będzie osiągał większe sukcesy.
Zapewnij stałe wsparcie. Rozpocznij wprowadzanie elementów wspierających jeszcze przed diagnozą. Jeżeli symptomy sugerują FASD, prawdopodobnie tak jest – załóż, że to FASD. Zachowania wynikają z funkcjonowania mózgu. Wdrożenie skutecznego wsparcia FADS nie skrzywdzi żadnego ucznia.
Mamy do czynienia z uczniami z dysfunkcją; załóż, że nie potrafią, a nie, że nie chcą (Diane Malbin).
Zawsze zwracaj się z szacunkiem i stawiaj rozmówcę na pierwszym miejscu. Masz do czynienia z uczniem z zespołem FASD. FASD to trwałe fizyczne upośledzenie, którego nie da się wyleczyć, jednak w przypadku tego schorzenia można w znaczący sposób pomóc, wdrażając konsekwentne i odpowiednio dobrane rozwiązania.
Adekwatne systemy wsparcia spełniają funkcję wózka inwalidzkiego dla mózgu – wózka, który zawsze będzie potrzebny. Dlatego też nakieruj działania na budowanie współzależności na całe życie, zamiast niezależności po ukończeniu szkoły.
Jeżeli wsparcie ustanie, nastąpi regresja. FASD będzie towarzyszyć uczniowi do końca życia. Wsparcie musi być permanentne.
Rodzice i opiekunowie dzieci z FASD są zwykle ekspertami i należy ich traktować, jak pełnoprawnych członków szkolnego zespołu wsparcia uczniów z FASD (i innych zaburzeń neurobehawioralnych).
Aby uzyskać materiały edukacyjne dotyczące FASD, należy skontaktować się z FASD ONE Education Action Group
Mary Cunningham: cunninghammary@rogers.com lub Stephanie Jones: stephjonesm@gmail.com

Zostaw komentarz