Słowniczek

Słowniczek

ADHD (od ang. attention-deficit hyperactivity disorder) – zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi – zaburzenie neurorozwojowe związane z dysfunkcjami w obszarze uwagi, impulsywności i nadruchliwości.

– pot. choroba z autoagresji, sytuacja, w której mechanizmy odpornościowe organizmu atakują własne tkanki.

– grupa społeczna składająca się z dwóch osób, które wzajemnie na siebie wpływają.

– nieprawidłowa budowa części ciała powstała na skutek działania czynnika uszkadzającego w trakcie rozwoju embrionalnego.

obejmują takie zdolności jak np. pamięć, uwaga, myślenie, spostrzegania, dzięki którym możliwe jest nabywanie, przechowywanie i wykorzystywanie wiedzy o otaczającym świecie i komunikowanie się z nim.

– zaburzenie przemian glukozy polegające zmniejszeniu wrażliwości tkanek (mięśni, tkanki tłuszczowej, wątroby oraz innych tkanek organizmu) na działanie insuliny. Mechanizm prowadzący do rozwoju cukrzycy typu II.

– ogólna sprawność umysłowa, pozwalająca na celowe działanie, rozwiązywanie problemów i przystosowywanie się do zmieniających się wymagań środowiska.

sposób, jaki osoba wykształciła, aby dostosować się do wymogów sytuacji zewnętrznej.

– objaw, symptom dotyczący sfery psychicznej, objaw choroby lub/i zaburzenia psychicznego.

– rodzaj pamięci, w której przechowuje się niewielką ilość informacji, przez krótki czas.

– rodzaj pamięci krótkotrwałej, w której aktywnie przetwarza się informacje (np. dokonuje się obliczeń arytmetycznych).

– w rodzinie obejmuje związaną z działaniem i/lub emocjonalną zamianę ról, w której dziecko poświęca własne potrzeby – uwagi, bezpieczeństwa i uzyskiwania wsparcia w rozwoju, po to, aby dostosować się do instrumentalnych lub emocjonalnych potrzeb rodzica i troszczyć się o nie. „ Dziecko pełni funkcje opiekuna bądź partnera dla swego rodzica, rodzeństwa, a obciążenie, które dźwiga przekracza jego możliwości radzenia sobie. Może odnosić się do innych relacji społecznych, gdy człowiek w pozycji”autorytetu „karmi się” osobą zależną.

– czucie głębokie. Dzięki bodźcom czucia głębokiego (propriocepcja) z powierzchni stawowych i mięśni dostarczane są informacje o położeniu poszczególnych części ciała, co ułatwia zaplanowanie i wykonanie coraz trudniejszych czynności ruchowych.

– czynnik, który działając kobietę ciężarną jest szkodliwy dla płodu i wywołuje jego obumarcie lub prowadzi do wystąpienia wad rozwojowych.

– związane z ruchem, dużą motoryką, równowagą i koordynacją.